هنر حکیم توس در داستان رستم و اشکبوس ، دکتر تقی وحیدیان کامیار

هنر حکیم توس و تشخیص زبانی و سبکی او اثری را پدید آورد که یکی از بزرگترین و بی نظیر ترین آثار حماسی جهان شد و امروز ما به واسطه ی آن برخود می بالیم و آن را فرّ ماندگاری زبان و هویت ایرانی می دانیم از وجوه برجسته ی کلام حکیم توس در شاهنامه کاربرد کنایه است که از یک سو سخن است و از سوی دیگر نقاشی. کنایه نقاشی زبانی است یعنی سخن را تا حد تصویر اعتلا می بخشد و می تواند مفهوم پیام را نشان دهد و دو بعدی است و دو منظره را نشان میدهد و به گفته ی سارتر، پیکاسو در حسرت آن بود و آرزو می کرد قوطی کبریتی بسازد که هم خفاش باشد و هم قوطی کبریت (سارتر، ۱۳۵۲: ۲۱) در این مقاله به استفاده از این شگرد هنری در داستان رستم و اشکبوس پرداخته می شود.